‘Wat is er allemaal gebeurd in de afgelopen maanden?’, vraag ik Ikki als we ingestapt zijn.
‘Eigenlijk niks’, zegt Ikki, ‘ik was veel weg. Twee keer naar Colombia op familiebezoek en ook nog een kort bezoek aan Cuba.’
‘Het eiland staat stil als jij er niet bent?’, concludeer ik.
‘Niet helemaal’, lacht Ikki, hij wijst op een stapeltje papieren dat tussen ons in ligt op de voorbank, ‘het cruiseschipseizoen begint morgen. Moeten alle taxichauffeurs al die formulieren invullen.’
Hij haalt zijn schouders op.
‘Je hebt geluk dat je nu komt,’ zegt hij als we naar de winkel rijden, ‘er is weer wat fruit en dingen. Veel schappen waren leeg in de afgelopen weken. Er kwam niks meer uit Venezuela. Begrijp je wat ik bedoel? Nu is er weer wat aanvoer.’
Als ik ’s avonds aan het water zit, zie ik in de verte een indrukwekkend, geluidloos vuurwerk. Grote bliksemflitsen laten zien dat het niet alleen onrustig is op de grond daar in Venezuela.