En naar zijn land terug te keren … II

april 10, 2020

cropped-Zee-1.jpg

Voor de groep inwoners van Bonaire die nu al weken niet naar huis kan, is de maat zo langzamerhand vol. Een kort geding, telefoontjes, e-mails en appjes ten spijt: duidelijkheid over een mogelijke terugkeer naar huis wordt niet geboden.
Volgende week, 14 april a.s., is er een vlucht naar het eiland. Aan boord zitten nieuwe personeelsleden van o.a. het Openbaar Lichaam, RCN en mogelijk de zorgsector. Vermoedelijk personeel met een ‘kritische’ functie. En dus is het logisch dat zij naar het eiland gaan om, na twee weken quarantaine, de mouwen op te stropen.

Ook begrijpen de achterblijvers dat je niet zomaar allemaal mensen naar huis kunt halen. Ook zij begrijpen dat er allemaal spelregels bedacht moeten worden met het oog op de volksgezondheid. Het is al een klein wonder dat het eiland nog steeds geen besmettingen kent.

De in Europees Nederland vastzittende inwoners van het eiland vragen zich natuurlijk af, omdat het een relatief kleine groep is, waarom zij niet met datzelfde vliegtuig mee kunnen volgende week.
Al zullen de spelregels bij vertrek en aankomst dan duidelijk moeten zijn.

Maar de grootste wens is duidelijkheid. Men wil niet langer van het kastje naar de muur, van stuurboord naar bakboord, worden gestuurd.
‘Zeg gewoon, je vliegt op 28 april’, schreef een mevrouw, ‘of op 12 mei desnoods. Maar zeg iets!’

Een vrij bescheiden wens zou je zeggen.

Zie ook: http://ikkiseiland.com/2020/03/24/en-naar-zijn-land-terug-te-keren-brief-aan-de-overheid/

Updates:

Repatriëringsvlucht 14 april van de baan; OLB werkt aan nieuwe datum

Lees hier: het complete (tussen)vonnis ‘Repatrianten’ versus Gezaghebber en OLB

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *