Tijd

april 17, 2020
7 april 2018. Presentatie Ikki's eiland - Addo's Books - Kralendijk. Kralendijk. En dan mag je op de foto met Ben Oleana en Ikki. John Lennon keek toe.

7 april 2018. Presentatie Ikki’s eiland – Addo’s Books – Kralendijk. Kralendijk. En dan mag je op de foto met Ben Oleana en Ikki. John Lennon keek toe.

Gisteren belde Ikki. Hij heeft een nieuwe telefoon. Hij denkt dat ik pas volgend voorjaar weer langs kan komen. Ikki heeft altijd gelijk.
Al hoop ik nu dat de uitzondering het bestaan van die regel bevestigt. Al te lang ben ik niet op bezoek geweest.

Zo’n facebookherinnering vertelt vanochtend dat ik twee jaar geleden op deze dag net terug was in Amsterdam.
Zo te lezen heb ik het die weken naar mijn zin gehad op het eiland:
Ben je weer thuis?’, is de vraag die op het scherm verschijnt.
‘Ja’, antwoord ik. We maken een afspraak.
Thuis. Ik bedenk dat ik de afgelopen tien dagen ook thuis was.
Zover is het nu.
Ikki’s eiland is vertrouwd terrein geworden. Ik wandel rond alsof ik er thuis hoor, klets met mensen alsof ik ook wel weet hoe het zit en zie dat dit huis opgeknapt is, daar gebouwd wordt en de zon nog altijd schijnt.

Het waren ook mooie weken. Met als hoogtepunt natuurlijk dat ik Ikki eindelijk het eerste exemplaar van zijn boek kon geven. Na die gebeurtenis mopperde hij niet meer. Want dat deed ie eerst wel:
Verbleef ik de vorige keren op een stille plek op het eiland, deze keer mocht ik genieten van het bruisende hart van Kralendijk. Daar zorgden de mensen van Hotel Islander voor een thuisgevoel. Vriendelijkheid en goede zorgen waren mijn deel.
Ikki daarentegen mopperde dat hij me te weinig zag nu ik zomaar naar mijn afspraken kon wandelen. Natuurlijk zagen we elkaar regelmatig en belde hij iedere avond om te vragen of het wel goed met me ging.
Bij de boekpresentatie bij Addo’s kon ik Ikki eindelijk het eerste exemplaar van zijn boek overhandigen. Niks mosterd na de maaltijd.’

Wat sentimenteel eindigde ik het berichtje met:
Vandaag schijnt de zon in Amsterdam en ben ik tevreden met mijn thuis. En met het weetje dat er nog een thuis is. Ruim achtduizend kilometer hier vandaan.’
Wat ook wel weer braaf is.

Ikki, ik hoop dat je ongelijk hebt. En dat ik in oktober wel stil kan staan bij 10 jaar 10.10.10 door je het tweede deel van Ikki’s eiland te geven.
Als je zoals gewoonlijk gelijk hebt, heb ik meer tijd. Dat wel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *