Loskoppelen

september 5, 2020

Zonsondergang

Tegen de achtergrond van het gekrakeel over de steun aan Aruba, Curaçao en St. Maarten worden de contouren zichtbaar van een humanitaire ramp.
Ja, dat zijn grote woorden.

Maar nu de ziekenhuizen op de eilanden dreigen om te vallen zullen er ongebruikelijke stappen moeten worden ondernomen.
Donderdag meldde Amigoe dat de toestand in het ziekenhuis van Aruba nu al kritiek is. En je hoeft niet al te lang in het koffiedik te kijken om te voorspellen dat het ziekenhuis van Curaçao het volgende is dat onderuitgaat.

Terwijl de politiek zich uren en dagen bezighoudt met discussiëren, ruziemaken en verwijten de lucht in slingeren, wankelen de ziekenhuizen. En daarmee glijdt de zorg naar de rand van het ravijn.

Ik weet het, Den Haag houdt niet van het begrip ‘loskoppelen’. Het is te hopen dat er geen schrijnende beelden nodig zijn om de Haagse alarmbellen af te laten gaan.
Natuurlijk zou de mooiste oplossing zijn dat iedereen besluit een flinke beker water bij de wijn te doen en a.s. maandag al met een elegante oplossing de voorwaarden voor de steun voor eenieder acceptabel te maken.
Maar zo zal het niet zijn.

Ik reken erop dat er politici zijn die begrijpen dat de zorg voor de medemens niet het slachtoffer mag worden van politiek geharrewar.
Om te voorkomen dat de bewoners van Aruba, Curaçao en St. Maarten straks voor de dichte deuren van hun ziekenhuizen staan, is er niet veel nodig.
Koppel de bedragen die nodig zijn om de zorg volwaardig te laten functioneren los van de overige steun.
Stuur maar een met laptop bewapende boekhouder met die bedragen mee die het alleenrecht heeft om, in overleg met minstens drie collega’s in Den Haag, over de bankrekening te beschikken.
Maar laat de inwoners van het Koninkrijk der Nederlanden niet in de steek. Ook al wonen ze wat ver weg.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *