Zoals u op de foto ziet: de herdruk van Ikki’s eiland I – Het gesprek – is binnen. Behalve het jasje is er niets veranderd.
Van deel II is de proef binnen. En ik zag dat het goed was. Maar het boek gaat iets later naar de drukker. Door de keuze om in dit deel de zorg op het eiland in het zonnetje te zetten, vind ik het enerzijds wat ongepast om aandacht te vragen voor het boek nu het virus het eiland en daarmee de zorgsector in de greep heeft. Natuurlijk kan ik het anderzijds ook aan mezelf verkopen dat het boek juist een eerbetoon aan de zorgsector op het eiland is.
De eerste overweging heeft gewonnen. Kan ik bovendien nog een keer door de proef. Er is altijd wel iets te zeuren.
Deel III is de sigaar. Dat deel ga ik deels herschrijven in de komende weken. Nu de verhoudingen binnen het koninkrijk stekelig zijn geworden door de gevolgen van de coronacrisis wil ik als wijsneus daar een paar hoofdstukken aan wijden. Dat je vast moet stellen dat de BES-eilanden nu baat hebben bij die status waar zo graag over gemopperd wordt, is geen reden om geen kritische noten te kraken. Daarnaast mag je de ogen niet sluiten voor de toenemende verdeeldheid binnen het koninkrijk, luister maar naar de soms bittere discussies waar de andere drie eilanden (CAS) en Den Haag in verzeild zijn geraakt.
Bij een poging om een balans op te maken van 10 jaar 10.10.10, kun je er niet omheen dat Caribisch Nederland groter is dan Ikki’s eiland.
Al blijft Ikki natuurlijk het stralende middelpunt.