Tweeëntwintig jaar geleden werd Stargardt bij mevrouw Misoyla Winklaar vastgesteld. Een oogziekte waarbij de gezichtsscherpte afneemt. ‘Tot mijn 29e kon ik goed zien’, vertelt mevrouw Winklaar, ‘nu zie ik alleen nog maar contouren.’ Mevrouw Winklaar woont samen met haar moeder, Lilian Winklaar, wat afgelegen. Elektriciteit ontbreekt in hun kleine huisje, maar ze zijn wel aangesloten op het water. ‘Ik verzorg… Lees verder »
Februari 2016. Begint net die vrolijke Carnavalsweek, meldt de referendumcommissie dat de waarde van de uitslag van het referendum op Ikki’s eiland van 18 december in twijfel kan worden getrokken. Voorzitter Douwe Boersema zegt dat het Bestuurscollege van Bonaire geprobeerd heeft de stemming te beïnvloeden. En dat mag niet, dat is in strijd met de Eilandsverordening. De commissie meldt dat er vanuit… Lees verder »
Het is rustig op de Kaya Craane. Ook op het terras is nog plaats genoeg. De twee gaan een paar tafeltjes verderop zitten. Ze komen hier vaker zo te horen als het meisje de bestelling op komt nemen. Twee Corona’s. De een is in de vijftig, een lichtblauw t-shirt en stevige armen. Zijn haar is net te lang. Nummer twee… Lees verder »
Het referendum zit erop. Een ruime meerderheid van Ikki’s eiland wijst de huidige invulling van de band met Nederland af. Den Haag wacht nu af en denkt het hare. Het eiland moet aan de slag en met voorstellen komen. Een enkele keer loop je tegen iets aan waar je niet uitkomt. Er gebeurt iets waarvan iedereen zegt dat het eigenlijk… Lees verder »
Tweeëndertig jaar geleden kreeg Abilio Martis (56 jaar) een ernstig ongeluk. Sindsdien is hij afgekeurd en leeft hij van de onderstand. ‘Het is moeilijk uit te leggen’, zegt Martis als we het over de gevolgen van het ongeluk hebben. ‘Niemand kan mij helpen’, zegt hij met zachte stem, ‘alleen God. Hij had een plan met mij.’ Abilio kijkt naar buiten…. Lees verder »
Rignald (Pòwis – Pauw) Saragoza legt direct bij de kennismaking zijn bijnaam uit. Met een grote grijns spreidt hij zijn twee stokken uit. ‘Kijk’, zegt hij, ‘zoals een pauw zijn veren uitvouwt.’ Als we aan het tafeltje onder de luifel van zijn moeders huis gaan zitten, vertelt de achtenvijftigjarige Saragoza dat hij nooit zo heeft nagedacht over zijn handicap. ‘Ik… Lees verder »
