Wat ik van die plannen voor nog een nieuwe resort vind, vroeg een mevrouw. Ze stuurde me het plan van EuroParcs voor de bouw van het Sunset Beach Resort.
In eerste instantie keek ik verbaasd op. Hier om de hoek, op de Marnixstraat, staat een lelijke parkeergarage met de naam Europarking Amsterdam (Q-Park Europarking). Even dacht ik dat die parkeergaragebouwers zich nu ook op de resortmarkt hadden gestort.
Maar nee, EuroParcs weet wat zij doet. Niet alleen is Resort Bonaire van deze groep, ook in Europees Nederland heeft het bedrijf verschillende vakantieonderkomens. EuroParcs heeft een paar keer gratis reclame gekregen in de media. Met de gemeente Dronten kreeg men ruzie over werken zonder vergunningen en het televisieprogramma Radar hield de verkoopmethoden van vakantiewoningen tegen het licht.
De folder voor Sunset Beach Resort zorgt voor vermaak. ‘Sunset Beach Resort staat voor de ultieme vakantiedroom. Voor palmbomen, voor witte stranden, een prachtige zee, heel veel zon, een heerlijke zwoele temperatuur én stabiliteit daar Bonaire onderdeel uitmaakt van Nederland.’
Zo zie je, Nederland is ineens, zomaar, een garantie voor stabiliteit. En dat zorgt ervoor dat je op het eiland toch heel wat rustiger zit dan in die landjes waar lokale mensen het voor het zeggen hebben.
De folder vervolgt enthousiast:
‘Bonaire staat daarmee voor investeringskansen in hoofdletters geschreven. Het eiland geniet wereldfaam door het koraal dat tot vlak bij het strand reikt, door zijn spectaculaire onderwereld …. etc.’
Denk je net rustig onderuit te kunnen hangen met je cocktail, staar je ineens in de loop van een AK47.
Wat ik van die plannen vind, vroeg de mevrouw. Voor ik daarover begin, kijk ik vandaag eerst richting Bestuurscollege en Eilandsraad.
Want er zijn honderdduizenden dollars uitgegeven aan een Masterplan, dat nog steeds niet uitgetypt is, er liggen in allerlei bureaulades verschillende visies op de toekomst van het toerisme en de kleuren groen en blauw zijn niet aan te slepen.
Maar verder is het stil.
Was het eerst Rutte die het hebben van een visie maar ‘een olifant die het zicht belemmert’, vond, zit je nu ogenschijnlijk met een club die zich achter die vluchten flamingo’s verschuilt.
Met als eindresultaat dat over een paar jaar langs de kust resorts, parkeergarages en betonblokken staan. En waar de lokale bevolking iedere vrijdagnamiddag een exotisch dansje mag opvoeren voor de zich aangenaam verpozende toerist.