Dos Pos
In maart 2015 ging ik voor het eerst naar Ikki’s eiland om te kijken hoe het ervoor stond op het eiland, vijf jaar na de keuze om als bijzonder lichaam onder de vlag van Europees Nederland verder te gaan.
Het plan eenvoudig van opzet. In negen maanden zou ik een boek schrijven over de verhouding tussen het eiland en Europees Nederland. De bedoeling was een multatuliaans pamflet te schrijven waarin de wijzende vinger Den Haag hard zou treffen. Dat pakte anders uit.
Al die mooie verhalen in al die boeken en artikelen verdwenen als sneeuw voor de zon toen ik één keer op het eiland rondliep. Het bleek om mensen te gaan. Zij vertelden het verhaal.
Het verhaal van een verdeelde samenleving. Een gemeenschap onder druk door te veel veranderingen in te korte tijd. Het verhaal van een bijzondere Nederlandse gemeente waarvoor in Europees Nederland niet veel belangstelling is.
Ikki’s eiland als dorpspomp
Elegant staan de flamingo’s in het heldere water. Op de vraag waarom deze vogel vaak en lang op een poot staat, is het antwoord niet helder. Het idee dat ze met de ingetrokken poot de lichaamswarmte beter vasthouden, wordt tegengesproken door het gegeven dat ze het ook doen als ze in warmer water staan. Duidelijk is dat het een sociaal dier is, een kolonie bestaat soms uit duizenden exemplaren. Vaak blijft een echtpaar trouw aan elkaar. Alleen in grotere groepen zie je wisseling van partner. De kans dat je een vriendelijker kornuit tegenkomt is dan natuurlijk groter.
We laten het meer achter ons en gaan op weg naar Rincon.
Halverwege komen we bij een windmolen op een open plek in de bebossing, er staan wat bankjes en een van blauwe randjes voorzien lichtgeel waterbassin. De molen is hier in 1940 neergezet om het pompen van het water makkelijker te maken.
‘Dit is Dos Pos’, vertelt Ikki, ‘de twee zoetwaterbronnen die heel lang het hart van het eiland waren. Hier kwamen de vrouwen uit Rincon en Kralendijk water halen. En het was de plek om het nieuws en de roddels door te nemen. De dorpspomp.’
Op de foto’s van Ingrid Bouws enkele van de gesprekspartners.
Boin Antoin – Schrijver, journalist
Michiel Bijkerk – Jurist
James Finies – Nos ke Boneiru bèk (NKBB)
Giovanni Frans – Fundashon Mariadal
Larry Gerharts – Ondernemer
Johan Giskus – Directeur Fundashon Kuido pa Personanan Desabilita
Jack Jonkers – Accountant
Laurette Martijn-Reed – Nos ke Boneiru bèk
Ben Oleana – Directeur Fundashon Cas Bonariano
Norwin Willem – Voorzitter Fundashon Bon Gobernashon