Foto: Ingrid Bouws
‘We dachten dat we een goede bijdrage konden leveren aan de scholing’, zegt ze.
We zitten op het terras van het restaurant dat aan de windkant van het eiland ligt. In de baai vliegen surfers door de lucht, glijden over de witgekopte golven. Het eiland is een paradijs voor deze sport.
‘We kregen direct bezoek van een docent toen we vroegen of ze stageplekken zochten. Hij was erg enthousiast over ons aanbod.’
Ze neemt een slok.
‘Na een paar maanden was er nog geen leerling geweest. Ik heb die man nog maar een keer gebeld. Weer kwam hij langs. En weer was hij enthousiast.’
Maar er kwam niemand.
‘Ik denk dat ze het te ver vinden vanuit Kralendijk. Er rijdt natuurlijk geen bus. En op de fiets of scooter is blijkbaar te lastig. Denk ik. Ik weet het niet.’
Ze haalt haar schouders op.
“Acht kilometer is blijkbaar te ver. En dus hebben we het er maar bij gelaten. Dan maar niet. ’