Het is rustig op de Kaya Craane. Ook op het terras is nog plaats genoeg.
De twee gaan een paar tafeltjes verderop zitten. Ze komen hier vaker zo te horen als het meisje de bestelling op komt nemen. Twee Corona’s.
De een is in de vijftig, een lichtblauw t-shirt en stevige armen. Zijn haar is net te lang. Nummer twee is al een eindje in de zestig. Uit het roze hemd steken wat grijze borstharen.
Hun accent verraadt een afkomst van beneden de rivieren. Ze bespreken de verbouwing van een appartement.
‘Hoe heten die Polen ook al weer?’, vraagt de oudste, ‘Je weet wel, die lui die van aanpakken weten.’
‘Peruanen’, antwoordt de jongste.