Februari 2016. Begint net die vrolijke Carnavalsweek, meldt de referendumcommissie dat de waarde van de uitslag van het referendum op Ikki’s eiland van 18 december in twijfel kan worden getrokken. Voorzitter Douwe Boersema zegt dat het Bestuurscollege van Bonaire geprobeerd heeft de stemming te beïnvloeden. En dat mag niet, dat is in strijd met de Eilandsverordening. De commissie meldt dat er vanuit het Bestuurscollege pogingen werden ondernomen om invloed uit te oefenen op de voorlichting van de commissie, onder meer door het benaderen van afzonderlijke leden van de Commissie.
Zie: http://www.qracao.com/index.php/component/content/article/37-overig-nieuws/15541-referendumcommissie-twijfel-aan-waarde-uitslag
[Compleet eindverslag onderaan het artikel van Persbureau Curacao]
Uit de Ontwerp-eilandsverordening Referendum Bonaire 2015
Uit de Memorie van Toelichting de taakomschrijving van de commissie:
Artikel 5.
2. De commissie is belast met de organisatie en coördinatie van het referendum, waaronder de uitvoering van een onafhankelijke en objectieve voorlichtingscampagne, het toezicht op de stemming behoudens de bevoegdheid van het Hoofdstembureau en het beheer van de aan de commissie ter beschikking gestelde middelen.
–
Vrijdagnamiddag.
Eerst maar tot troost dit: bij de waarde van referenda kunnen sowieso wel wat vraagtekens geplaatst worden, democratie kent nu een keer een handjevol beperkingen. Een daarvan is dat rechtstreekse democratie door bijv. een volksraadpleging wat lastig kan zijn voor de wenselijke gang van zaken. Waarbij ik hier even in het midden laat door en voor wie wat wenselijk gevonden wordt.
Ongetwijfeld zal dit rapport allerlei vragen en opmerkingen oproepen. Want inderdaad vraag je je af waarom je als je in de aanloop naar het referendum onregelmatigheden signaleert, je niet daarnaar gaat handelen. En natuurlijk vraag je je af of en waarom het Bestuurscollege mogelijk geprobeerd heeft om de gang van zaken naar haar hand te zetten.
Maar ondertussen zit Ikki’s eiland met de gebakken peren. Worden er vast dagen verknoeid met praten, wijzen en beschuldigen.
Den Haag zal als je pech hebt het wijsvingertje weer richting lokale politieke cultuur priemen en daarmee opnieuw kans zien om haar handen in onschuld te wassen.
Laat staan dat zij zich enthousiast in zal spannen om het eiland te faciliteren op de weg naar een volwaardig partnerschap binnen of buiten het koninkrijk.
Inderdaad, ergens hebben die zondagmiddagen eind jaren vijftig waarop om 13.00 uur precies, GBJ Hiltermann de toestand in de wereld besprak, hun spoor nagelaten. Hoe klein ik toen ook was.