De kleine zanger

‘Wil je nog een friet?’ vraagt Ikki aan Matthew, zijn petekind.
De kleine zanger schudt zijn hoofd. Hij houdt zich met hele andere zaken bezig. Spiderman en Batman haal ik uit de waterval van Spaanse zinnen.
Hij kijkt mij aan. Matthew vindt het maar raar dat ik geen Spaans spreek. Gelukkig, hij verstaat mijn Fries niet. Eén – één.
Taal is nu ook weer niet zaligmakend. De kleine holt achter mij aan als ik iets moet halen en lacht en zingt om me heen.
‘Ik wist niet dat je nu al weggaat’, zegt Ikki serieus, ‘ik dacht dat je nog een week bleef.’
‘Dan heb je niet goed geluisterd’, zeg ik goedhartig.
Ikki legt Martha uit dat ik al snel weer wegga. Dat ie dat niet begrepen had.
‘Rino!’, roept Matthew, ‘zie, jij let ook niet altijd op.’
‘Eet jij je bord maar leeg’, lacht Ikki.
‘¿Vuelves?’, vraagt mijn kleine vriendje. Hij wil op de foto.
Natuurlijk kom ik terug, zeg ik.
Want, Ikki Arrias, Martha en Matthew, jullie zijn niet van me af. Ik hoop nog vaak terug te komen.