Staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties Raymond Knops. Foto: rijksoverheid.nl
Staatssecretaris Raymond Knops van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties heeft met interviews in De Telegraaf afgelopen zaterdag en het Antilliaans Dagblad van vandaag inzicht gegeven in zijn denkwereld. En dat valt de 46-jarige CDA-er te prijzen.
Hoewel het verleidelijk is om op een aantal algemenere uitspraken van de heer Knops in te gaan, hou ik het nu maar bij zijn uitlatingen over het Caribisch deel van het Koninkrijk.
In het interview met De Telegraaf reageert de heer Knops op de aantijgingen vanuit bijvoorbeeld Sint Eustatius dat Nederland als kolonisator het eiland moderne slavernij oplegt door de ingreep van een paar weken geleden. Een ingreep waarmee Den Haag een einde wilde maken aan de aanhoudende intimidatie, bedreigingen en machtswellust van de lokale politici.
De staatssecretaris vindt dit soort opmerkingen een zwaktebod.
‘We horen bij elkaar en wij proberen respectvol met elkaar om te gaan. We grepen in om goed bestuur te waarborgen. Zodat de mensen daar juist beter af zijn. Dat is waar het ons om te doen is.’
Knops neemt daarnaast ook afstand van de opmerkingen van de VVD dat de eilanden verloederd zijn en van de vaststelling van de PVV dat het rovernesten zijn.
‘Het helpt meestal niet als je in generale termen spreekt. Want ik ben ook heel veel mensen tegengekomen op de eilanden, zowel in het bestuur als in het maatschappelijk middenveld, die daar verre van staan.’
Om vervolgens vast te stellen dat het aan de ligging van de eilanden en met de mentaliteit van de bevolking te maken heeft, dat men vatbaar is voor dingen die niet zouden moeten.
De ligging maakt gevoelig voor smokkel en drugshandel bijvoorbeeld. En wat betreft de mentaliteit is de staatssecretaris helder.
‘Het is ook een stukje cultuur, het is ook historie. Wat wij corruptie noemen of problemen met integriteit, is daar veel meer de manier waarop men met elkaar omgaat.”
De heer Knops heeft wel begrip voor die mentaliteit.
‘Overal waar kleinschaligheid is, spelen dit soort dingen.’
Vermoedelijk speelt de afkomst van de staatssecretaris een rol in deze milde houding. Geboren in een provincie die naast haar vlaaien en bier, ook bekendheid geniet door de informele handelswijze van een deel van de lokale politici, herkent hij vermoedelijk het gemak waarmee je dingen doet die je niet zou moeten doen.
De heer Knops vindt dat Den Haag het gebied moet blijven ondersteunen.
‘We doen het vanuit de morele verantwoordelijkheid die we voel[d]en omdat we al honderden jaren met die eilanden verbonden zijn.’
Dat die morele verantwoordelijkheid niet alle dagen de agenda bepaald heeft in de voorbije jaren, geeft de staatssecretaris toe in het interview met het Antilliaans Dagblad.
‘Ik heb erkend dat wij in de afgelopen jaren te weinig hebben omgekeken naar de BES en dat dat de reden is waarom dit kabinet inzet op intensiveringen van de relatie en daarvoor middelen vrijmaakt.’
Dertig miljoen euro extra heeft dit kabinet uitgetrokken voor de BES eilanden voor komende vier jaar.
Op de vraag of dat bedrag voldoende is gezien de problemen die op de eilanden spelen, antwoordt de heer Knops:
‘Zie je het glas half vol of half leeg?’
Waarmee hij zowel de optimist als de pessimist de kans geeft de overwinning op te eisen.
‘De doelstelling van het fonds waaruit die 30 miljoen afkomstig zijn, is juist om ervoor te zorgen dat de burgers er iets van merken, bijvoorbeeld door te investeren in economisch perspectief, door onbenutte kansen wel te benutten.’
Ook dit klinkt op een of andere manier wat karig. Iets?
‘Er wordt veel over armoede gesproken. De tegenhanger is economisch perspectief, het scheppen van werkgelegenheid‘, spreekt de politicus Knops.
Landbouw is een van de bezigheden die werkgelegenheid kan bieden. Maar ook op het gebied van toerisme, infrastructuur en sociale huisvesting zijn er volop kansen.
‘Neem de sociale woningbouw die maar niet van de grond komt.’
Dat die sociale woningbouw maar niet van de grond komt, ligt niet alleen aan het lokale bestuur van Ikki’s eiland.
Jarenlang heeft Den Haag met argusogen naar de plannen voor die woningbouw gekeken. Nu er gekozen is voor een plan dat haalbaar oogt, kun je je afvragen waarom het eiland daar zo lang op heeft moeten wachten. Over onbenutte kansen gesproken.
De belofte dat er een uitspraak komt over het sociaal minimum is hoopvol. Als je in dat half volle glas gelooft. Het half lege glas herinnert aan al die uitspraken hieromtrent.
Het is aan de heer Knops om klare wijn te schenken.