Er was gisteren veel publiek afgekomen op de Koninkrijksrelaties-lezing van prof. dr. G. Oostindie en universitair docent Wouter Veenendaal. Terwijl de zon scheen in Den Haag.
De twee heren presenteerden de resultaten van verschillende onderzoeken onder de noemer De Koninkrijksrelaties – Heden en toekomst.
De onderwerpen waren :
– Non-soevereiniteit en gelijkwaardigheid
– Hoofd versus hart in de Nederlandse Cariben
– Politiek en bestuur in Caribisch Nederland
– Hoe verder?
Wat opviel. De steun voor onafhankelijkheid is in de jaren 1974-2015 nooit groot geweest op de eilanden. Curaçao is de uitschieter met 14,4 % voorstemmers in 2015. Op de overige eilanden varieert de aanhang van dit concept van 7,4 % op Aruba tot 2,6 % op Bonaire.
Dat laatste is in zekere zin verrassend. Want als je het hebt over het beeld dat de inwoner van Ikki’s eiland heeft van Haagse politici, zie je sombere cijfers.
Op de vraag of men denkt dat Nederlandse politici kennis hebben van de lokale cultuur, antwoordde 25,9 % in 1998 positief, in 2015 dacht nog maar 3,1 % dat die kennis aanwezig is.
Op de vraag of Nederlandse politici respect hebben voor lokale cultuur veronderstelde 45,3 % in 1998 dat dat zo was. In 2015 antwoordde nog maar 5,8 % positief op deze vraag.
De algemene conclusie uit de onderzoeken dat ‘de ideationele weerstand tegen Nederland het sterkst gegroeid is in de openbare lichamen (Bonaire, St. Eustatius, Saba)’, laat zien dat de inwoners van de BES-eilanden teleurgesteld zijn in de houding van Europees Nederland.
Als we de conclusie van de heer Oostindie mogen geloven dat we vermoedelijk tot in lengte van dagen met elkaar verbonden zullen blijven, is het tijd om in relatietherapie te gaan. Hoewel, je kunt ook gewoon aan de slag gaan natuurlijk.
—
Zie voor verslag van de bijeenkomst:
https://www.thedailyherald.sx/islands/78110-full-house-at-lecture-by-oostindie-veenendaal