Haagse bluf – Foto: smulweb.nl
Je hebt niet veel nodig. Wat eiwit, bessensap en suiker. De rest is lucht. Een typisch Nederlands toetje.
Het is een wondere wereld daar in de Hofstad.
Alles draait er om woorden. Dat moet je de Haagse politici nageven, aan woorden geen gebrek. Nooit.
Beloftes, toezeggingen, plannen, draaiboeken, ambities, streefdata, voornemens, doelstellingen, intenties, concepten, ijkpunten – alles wordt in woorden gevangen.
‘And yet words are no deeds’, schreef Shakespeare in King Henry VIII. En hoewel de afstand tussen Rotterdam en Den Haag via de weg maar 29 kilometer is, dringt de tekst die verwijst naar woorden en daden maar niet door tot de regeringsstad. Men blijft trouw aan dat toetje vol lucht. Niet voor niets is een van de bijnamen voor de inwoners van die stad ‘windhappers’.
Waarschijnlijk ingegeven door de harde noten hierover in het rapport van de commissie Spies, was een van de bedoelingen van Rutte III een einde te maken aan de onduidelijke en rommelige verhouding tussen de verschillende ministeries als het gaat om de BES eilanden.
Van dit voornemen is nog niet veel terechtgekomen, merk je als je je oor te luister legt op en rond het Binnenhof.
De eigen parochie blijft belangrijker dan de gemeenschappelijke koers. Daarnaast heb je nog altijd te maken met persoonlijke opvattingen die belangrijker worden gevonden dan beleidsmatige keuzes.
Voor alle duidelijkheid: Iedere overeenkomst met de verwijten die gemaakt worden aan het lokale bestuur van Ikki’s eiland berust op toeval.
Voor er in het vroege najaar allerlei besluiten worden genomen over de eilanden, is het misschien handig om de augustusmaand te gebruiken om de gedachten te ordenen over de noodzakelijke coördinatie tussen al die ministeries.
Met Haagse bluf alleen kom je er niet.