Zoals gewoonlijk na een reisje heeft staatssecretaris Knops de Tweede Kamer een brief geschreven waarin hij verslag doet van zijn bezoek aan Bonaire. Van 30 augustus tot en met 1 september jl. heeft de heer Knops met allemaal mensen op het eiland gesproken.
De staatssecretaris is ‘ervan overtuigd dat er met goede keuzes een duurzame toekomst voor Bonaire in het verschiet ligt.’
Een conclusie die me doet denken aan de leraar wiskunde die mij in de derde klas HBS voorhield dat als ik voortaan op zou letten, mijn boek niet zou vergeten en huiswerk ging maken, ik best een voldoende zou kunnen halen.
Meneer Knops houdt het bestuur van het eiland voor dat het tijd wordt dat men aan de slag moet gaan met bijvoorbeeld ‘de uitvoering van het bestuursakkoord, het op orde krijgen van het ondersteunend ambtelijk apparaat, de voortgang van het financieel beheer, het verbeteren van de wegen, de aanpak van natuurbehoud.’ Dan komt het allemaal wel goed.
Ook wijst de staatssecretaris het bestuur op de ‘ongestructureerde groei van de bevolking’ en wijst hij erop dat het handig zou zijn als men weet ‘welk soort toerisme wenselijk is.’
Het zal je gezegd worden.
Als het nodig is dat een staatssecretaris je moet vertellen dat je keuzes moet maken met het oog op de toekomst van je eiland, komt die leraar wiskunde om de hoek.
En is het de vraag of je het aankunt om toe te geven dat zo’n man gelijk heeft en besluit het boek open te slaan, of je blijft die peuterbestuurder die stiekem denkt waar bemoei je je mee, ik vermaak me ook wel zonder algebra.
Ik las dat een van de bestuurders van het eiland een toespraak hield op de Dia di Boneiru afgelopen maandag met als motto: Traditie als inspiratie voor vernieuwing.
Laten we hopen dat dit motto niet verwees naar de traditie van weinigtotnietsdoen. Want welke variant je ook bedenkt op nietsdoen, niemand zal het verschil opmerken. Tussen niets en niks zit nl. geen verschil.
Reisverslag staatssecretaris: https://koninkrijk.nu/knops-bonaire-moet-keuzes-maken/