bonaire.nu – 28 maart 2021
In een land waar een wasmiddel zich kan verkopen met het argument dat het onzichtbare vlekken verwijdert, kijk je niet zo snel meer op van een nieuwsbericht.
Zo las ik zonder van slag te raken het bericht dat de Nationale Ombudsman en de Kinderombudsman op 4 maart jl. een brief aan de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, meneer Koolmees, hebben gestuurd.
In die brief maken de twee Ombudsmannen, waarvan er een vrouw is, melding van het feit dat de armoede in Caribisch Nederland een groot probleem is.
Al eerder hebben de twee zich gebogen over de AOV-gerechtigden en jongvolwassenen op de BES-eilanden, die ‘rond of onder de armoedegrens leven.’
Nu wil men onderzoek doen naar de ‘knelpunten die Caribisch Nederlandse alleenstaande ouders en hun kinderen ervaren’ als ze in armoede leven.
Uit de twee eerdere onderzoeken van de Ombudsmannen is gebleken dat ‘het doorbreken van de vicieuze cirkel van armoede een cruciale stap is om de situatie van jongeren die in armoede opgroeien, te verbeteren en om hun kansen voor de toekomst te vergroten.’
Een heldere, maar niet helemaal onverwachte conclusie.
Dit nieuwe onderzoek ‘heeft tot doel tot aanbevelingen te komen die ervoor moeten zorgen dat alleenstaande ouders zich uit de armoede kunnen ontworstelen en dat hun kinderen niet langer opgroeien in armoede.’
Zodra het kan, hopen de onderzoekers de drie eilanden te bezoeken om met alleenstaande ouders en hun kinderen te praten.
Daarnaast gaat men uiteraard met ‘belangenbehartigers en vertegenwoordigers van betrokken overheidsinstanties, zowel in Caribisch Nederland als in Europees Nederland’ om de tafel.
Nu we het toch over een tafel hebben: de Ombudsmannen zijn van plan om als ‘afronding van ons onderzoek een rondetafelbijeenkomst te organiseren. Wij willen graag met betrokken instanties reflecteren op onze voorlopige bevindingen en met hen in gesprek gaan over mogelijke aanbevelingen.’
Nu kun je schamper op deze brief aan minister Koolmees reageren. Weer een onderzoek, weer allemaal reisjes naar de eilanden, weer een serie aanbevelingen, weer een bijeenkomst, weer een rapport.
Maar aan die houding heeft niemand wat.
Positiever is het om te bedenken dat het maar goed is dat er allemaal mensen zijn die zich inspannen om de gevolgen van armoede te onderzoeken. Al is het voor de tiende keer.
Weten we tenminste zeker waar we het over hebben.
En zijn de morsige vlekken op de vlag van het Koninkrijk voor iedereen zichtbaar.
Waarna we op zoek kunnen naar een wasmiddel dat alle vlekken verwijderd.