Je moet het ze nageven: mooie folders kunnen ze maken op het eiland.
Het Openbaar Lichaam bracht deze week een kleurrijke brochure uit met de titel Tourism Recovery Plan. Want ook een slimme overheid is op de toekomst voorbereid.
In de hoop en verwachting dat het virus op een dag niet meer het dagelijks leven op de kop zet, heeft het Openbaar Lichaam naar de toekomst gekeken.
Omdat de economie van het eiland grotendeels afhankelijk is van toerisme is het logisch dat men zich daarop richt met het oog op morgen.
Het motto van dit herstelplan is ‘Tourism must serve as the stepping-stone for development and well-being for all Bonairians. Tourism must enable all Bonairians to unleash their transformative and creative power to create a blue economy and live in harmony with nature.’
In plaats van direct maar weer te melden wat ik van dit plan vind, heb ik een paar tellen nagedacht over het verschil tussen oordeel en vooroordeel. Je wilt tenslotte wel serieus genomen worden.
In tegenstelling tot een oordeel is een vooroordeel niet controleerbaar. De stapel plannen die op het eiland sinds jaar en dag geproduceerd wordt, is – hoewel onmetelijk – controleerbaar.
Daardoor is het geen vooroordeel als ik meld dat dit herstelplan de zoveelste variant is op al die onder het stof verdwenen plannen die in de voorbije decennia het levenslicht zagen.
Wat blijft is de vraag of dit toerismeverhaal dat beroemde Masterplan Bonaire 2030 vervangt of het eerste hoofdstuk ervan is.
Wat ook blijft is de vraag of de lokale bestuurders zelf geloven dat na lezing alle Bonairianen hun ‘transformative and creative power’, de vrije loop laten, ‘to create a blue economy and live in harmony with nature.’
Dat de bevolking die al die dromen uit moet laten komen, voornamelijk Papiaments en/of Nederlands spreekt, doet vermoeden dat het lokale bestuur met de keuze voor Engels als voertaal haar zelfbeeld verraadt: internationaal gepokt en gemazeld.
De brochure (PDF): https://www.tourismbonaire.com/includes/tourism-recover-plan.pdf?