Groep vrouwen op op Curaçao. Foto uit het album van Carrie Chapman Catt van haar wereldreis met Rosa Manus om propaganda te maken voor het vrouwenkiesrecht. Bron: atria.nl
In 2019 was het 100 jaar geleden dat vrouwen in Nederland het recht kregen om te mogen stemmen, nadat zij in 1917 passief kiesrecht verworven. Anders was de situatie in 1919 in de drie koloniën van Nederland. In Nederlands-Indië werd het algemeen vrouwenkiesrecht in 1945 ingevoerd. Op de Nederlandse Antillen in 1948 en in Suriname was dat pas in 1963.
Hoe verliep de strijd om algemeen kiesrecht in de koloniën? Welke vrouwen waren er actief in de kiesrechtstrijd? En hoe verhielden de Nederlandse feministes zich tot de koloniën?
Nederlandse Antillen
In 1865, twee jaar na de afschaffing van de slavernij, voerde de Nederlandse regering een regeringsreglement in voor meer autonomie in Suriname en Curaçao en Onderhorigheden (hierna Curaçao), tot 1936 de verzamelnaam voor de eilanden Aruba, Bonaire, Curaçao, Sint Eustatius, Sint Maarten en Saba. In tegenstelling tot Suriname kwam er op Curaçao geen gekozen volksvertegenwoordiging. De macht bleef hier vooral in handen van de lokale gouverneur, die door Nederland benoemd werd.
Lees verder: https://atria.nl/ni/vrouwenkiesrecht-op-voormalige-nederlandse-antillen/