bonaire.nu – 31.03.2024
De Staatscommissie Demografische Ontwikkelingen 2050 is deze week op bezoek geweest om inzicht te krijgen in de gevolgen van o.a. vergrijzing en migratie. De commissie sprak met bestuurders en andere experts. Ook jongeren werden niet vergeten. Ten slotte zijn zij degenen die als het meezit 2050 halen.
De Staatscommissie bestaat sinds vorig jaar en heeft in januari haar rapport over Europees Nederland gepubliceerd. In dat rapport worden de gevolgen van verschillende groeiscenario’s voor de economie, ruimte en publieke voorzieningen beschreven.
Het voordeel van Koffiedik Kijken voor gevorderden is dat je alle kanten op kunt denken. Waardoor je altijd gelijk hebt. Toch is het verstandig om naar de binnenkort te publiceren toekomstscenario’s te kijken met het oog op de postbezorging.
Deze week kwam een lid van M21 met een noodbrief in het nieuws over de postbezorging. Voor zover er tenminste sprake is van bezorging.
De brief begint met het uitspreken van ‘grote verbazing en teleurstelling’ over het feit ‘dat de postbezorging op Bonaire nog steeds ver onder de maat is.’
De auteur vindt dat het ‘hoog tijd (wordt) dat er serieuze stappen worden ondernomen om deze problemen aan te pakken.’
En de problemen zijn serieus:
‘Er zijn gevallen van aangetekende post die pas na maanden aankomen, of die zelfs maandenlang op het kantoor liggen voordat ze worden bezorgd. Een dergelijke gang van zaken is niet acceptabel en tast het vertrouwen van de gemeenschap aan. Het probleem wordt verder verergerd door de gebrekkige nummering van huizen en het aanbrengen van straatnamen, zoals ik persoonlijk heb ervaren. Een nieuwgebouwd huis met hetzelfde nummer als het mijne wijst op een ernstige fout in de toewijzing van nummers.’
Omdat regeren vooruitzien is, is het goed om alle mogelijke conclusies van de Staatscommissie Demografische Ontwikkelingen 2050 te bestuderen. Want sommige publieke functies zullen niet meer nodig zijn. Waaronder de postvoorziening.
In 2050 zal er een andere tweedeling op het eiland zichtbaar zijn dan nu. Niet de tegenstelling tussen arm en rijk, maar een contrast met enerzijds de dansende, grootogige Ibizajeugd en anderzijds de rollaterbrigade van pensionado’s.
De eerste groep maakt geen gebruik van post. Die regelt alles, van de aanschaf van pillen tot werk, digitaal. En kent de postbode alleen nog maar uit opnames uit een ver verleden.
Het deel van de pensionados dat in 2050 nog een postbode op de fiets verwacht om het overlijdensbericht van weer een familielid, vriend of kennis te bezorgen, zal klein zijn. Een klein deel van de boomers van nu is nog aan het bijkomen van de uitvinding van elektriciteit, maar de meesten appen en mailen alsof ze dat al op de kleuterschool geleerd hebben. Het digibete deel van de samenleving zal in 2050 een bezienswaardigheid zijn.
Niet dat het appèl op de samenleving van M21 overbodig is. Want nu is ‘het van vitaal belang voor de gemeenschap dat postbezorging op Bonaire snel en structureel verbetert.’
Wat ontbreekt in de brief is het toekomstperspectief. Als niemand meer post verwacht, is de postbode overbodig. Met het oog daarop moet er vanaf nu gewerkt worden met tijdelijke arbeidscontracten.
Regeren is vooruitzien.