bonaire.nu – 19.01.2025
Er is een tijd om te scheuren
En een tijd om te herstellen,
Een tijd om te zwijgen
En een tijd om te spreken.
Dit citaat uit Prediker schoot mij deze week te binnen toen ik naar mevrouw Aukje de Vries, Tweede Kamerlid van de VVD, in het commissiedebat over de CAS-landen luisterde. Mevrouw De Vries vindt dat de staatssecretaris van Koninkrijkrelaties, de heer Szabó, te positief denkt over de bestuurlijke kwaliteiten van de bestuurders van die landen.
Het VVD-lid wil dat ‘ondermijnende criminaliteit, corruptie en vriendjespolitiek’ stevig worden aangepakt.
De staatsecretaris geeft toe dat ‘er inderdaad veel niet goed gaat’, maar dat hij in overleg is met de eilanden. In maart a.s. hoopt de heer Szabó met een plan te komen om ‘de kwaliteit van het bestuur te monitoren’.
Het is in Den Haag zo te horen een tijd om met inzet en ijver de bestuurders van de eilanden te wijzen op hun falen.
En ja, er zijn eilandelijke bestuurders die er een potje van maken.
De vraag is alleen of het een Caribisch probleem is of dat er misschien iets meer aan de hand is.
Neem nu de partij van mevrouw De Vries.
Als je Google vraagt of de VVD en integriteitsschandalen in één zin passen, krijg je een aantal overtuigende bewijzen voor het feit dat die twee inderdaad goed op kunnen schieten.
Een artikel op de site van de Rotterdam School of Management (Erasmus Universiteit) kopt zelfs enthousiast ‘VVD voor zesde opeenvolgende jaar partij met de meeste schandalen.’
Natuurlijk is het flauw om de bal zo terug te spelen. Maar Prediker zei het al: Er is een tijd van zwijgen en een tijd om te spreken. En daarom mag mevrouw De Vries wel gewezen worden op haar rol.
Want dit is een tijd om niet zwijgend toe te kijken hoe politici de samenleving ondermijnen door mensen tegen elkaar op te zetten.
Als je in een regering plaatsneemt met een scheldende eenmanspartij, een partij die als hoogtepunt een ritje op een trekker heeft voortgebracht en een eigen partijleider die met strak gezicht liegt over duizenden nareizers, moet je niet opkijken dat het tijd is om te spreken.
Of neem de oproep van de Nationale Ombudsman aan het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport om eindelijk de schadevergoeding uit te keren aan de achttien Bonairianen die aan een operatie in Colombia blijvend rugletsel hebben overgehouden.
Dat ministerie heeft in 2016 (!) toegezegd die schade te vergoeden.
Tot vandaag de dag is dit een steekspel tussen de landsadvocaat en de gedupeerden.
Dan kun je de afgelopen week wel trots zijn op het ‘instemmen’ met de Wijzigingswet SZW-wetten BES 2024 waardoor een sociaal zekerheidstelsel zoals Europees Nederland dat kent, een stapje dichterbij is gekomen voor de BES-eilanden.
Een stap die de Commissie Spies in 2015 al adviseerde …
Natuurlijk, Prediker schrijft dat ‘voor alles wat gebeurt is er een uur, een tijd voor alles wat er is onder de hemel.’
Misschien is het nu tijd ‘om te herstellen’ wat je verknald hebt.
Vanaf 2010 draagt de VVD regeringsverantwoordelijkheid. Ook voor Caribisch Nederland.
De tijd van scheuren zit erop, het is tijd om die scheuren te herstellen.