7 april 2018. Presentatie Ikki’s eiland – Addo’s Books – Kralendijk. En dan mag je op de foto met Ben Oleana en Ikki. John Lennon keek toe.
Het is weer goed om op Ikki’s eiland te zijn. De eerste vier dagen zitten erop.
De eerste ochtend werd ik verrast door een nieuwe kleinzoon die bewees dat ie uit het goede hout is gesneden door twee weken te vroeg te komen. Waarmee hij liet zien dat hij zijn eigen weg gaat. De eerste drie interviews zorgden ook voor een goed humeur. En een positieve blik op de mogelijkheden die het eiland biedt.
Daarna trokken een paar donkere wolken voorbij. De treurige omstandigheden waaronder sommige mensen gebukt gaan, wennen nooit. Als je daarna geconfronteerd wordt met de toon van weer iemand die echt het beste voor heeft met iedereen en alles, is het maar goed dat je ondertussen zo verstandig bent om de laptop maar te laten staan. ‘We zijn hier om jullie te helpen’, was een van de zinnen. Alsof je niet fatsoenlijk u kunt zeggen en het van gezond verstand zou getuigen om met het werkwoord helpen een van die gaten in de weg te vullen.
Hier woont een mens
Gelukkig was daar gistermiddag de presentatie bij Addo’s. Ondanks de ernst van het onderwerp was het een vriendelijke bijeenkomst. Er waren mensen zo aardig om te komen, Ben Oleana vertelde over de ontstaansgeschiedenis van het boek en ik kon Ikki eindelijk het eerste exemplaar geven.