Als je de drieënveertig vragen die de Tweede Kamercommissie voor Koninkrijksrelaties aan de staatssecretaris heeft meegegeven als vakantiebaantje, nog eens rustig bekijkt, zie je dat er weinig nieuws onder de zon is. De meeste onderwerpen zijn in de voorbije jaren al verschillende keren aan de orde geweest in de Tweede Kamer. Met weinig of geen gevolg voor de eilanden.
De bombarie waarmee de dertig miljoen die nu beschikbaar is gesteld voor de BES eilanden is nogal overdreven. Vooral als je bedenkt dat de hoogte van dat bedrag volgens de staatssecretaris niet toereikend is. Dat kun je afleiden uit zijn antwoord op de vraag (interview Antilliaans Dagblad -3 maart 2018) of die dertig miljoen voldoende is. De heer Knops vindt dat je kunt kiezen of je naar een half vol of half leeg glas kijkt. Waaruit je maar één conclusie kunt trekken: het had zestig miljoen moeten zijn.
Gezien de inactiviteit van het lokale bestuur op Ikki’s eiland heeft de staatssecretaris eisen gesteld aan die bestuurders voor ze een slok mogen nemen uit dat half lege glas.
Daarom is het spijtig dat er naast die drieënveertig vragen niet nog een open deur is opgepoetst.
Want wat zou er logischer zijn dan om rond te kijken naar de mogelijkheden om de instabiliteit van dat bestuur in te dammen?
In Artikel 8 van de Gemeentewet is geregeld hoeveel raadszetels een gemeente heeft op grond van het aantal inwoners.
Op grond van die wet zou de Eilandsraad zeventien zetels moeten hebben. Dat is wat anders dan de negen waaruit de raad nu bestaat.
Meer zetels betekent meer stabiliteit. Als nu een lid chagrijnig is, zich niet meer thuisvoelt in een partij of gewoon ruzie maakt, wankelt een coalitie binnen een half uur. En heb je poppen weer aan het dansen.
Dat de wet- en regelgeving tussen de eilanden en Europees Nederland her en der verschillen kent, is logisch gezien de geografische, economische en sociale omstandigheden van de eilanden om het eenvoudig te houden.
Dat die verschillen in wet- en regelgeving om een of andere reden vaak niet zo goed uitpakken voor de eilanden is een ander stuk waard.
Als je wel iedere keer met de beschuldigende vinger naar bijvoorbeeld de Eilandsraad op Ikki’s eiland wijst, waarom kijk je dan niet naar de Gemeentewet als je zo graag meer rust wilt?
Die wet biedt de basis voor een stabielere overheid op Ikki’s eiland. Al was het maar door het hogere aantal zetels. Ook wijst de wet erop hoe je met extra krachten kunt werken door raadscommissies in te stellen. Zodat niet alles neerkomt op de schouders van de leden van de raad.
Als je toch graag uitzonderingen wilt voor de eilanden, overweeg dan om te luisteren naar de wens die op het eiland leeft om tijdelijk het werken met volmachten te verbieden.
Doe er dan voor diezelfde periode maar een schep bovenop en verplicht mensen die het heen en weer krijgen de zetel terug te geven aan de partij voor wie zij de verkiezingen ingingen.
Twee maatregelen die omkoping en persoonlijk gewin buitenspel zetten.