Als een soort mantra wordt er op de Facebookpagina van het Bonaire Future Forum voortdurend op gewezen dat een eiland niet langer een eiland is in deze global village-tijden.
Een terechte conclusie.
Het eiland verandert. Neem alleen dit: in 2010 telde het eiland 15.518 inwoners, 1 januari 2022 waren dat 22.573. Deze stijging wordt niet alleen veroorzaakt door groepen pruttelende baby’s. Vanuit o.a. Curaçao, Venezuela, Peru, Europees Nederland, de Verenigde Staten weten mensen de weg naar het eiland te vinden.
Dat deze groei allerlei gevolgen heeft, spreekt voor zich. Maar daar gaan we het vandaag niet over hebben.
Een van de redenen om het Future Forum te beginnen, was de zorg over de toekomst van het eiland. De gedachte dat het lokale bestuur zich bezig zou moeten houden met die toekomst is niet zo raar gezien haar functie. Spijtig voor het eiland is het dat het bestuur geen ambities heeft in die richting. Blijkbaar heeft niet alleen in Den Haag het woord visie een bijsmaak.
De daardoor ontstane leemte wordt o.a. opgevuld door het Forum.
‘Zonder een groot onderzoek te hebben gedaan, schat ik dat 85% van de bijdragen aan het forum in het Engels is geschreven. Maar alle talen van de wereld zijn welkom’, schreef ik een tijdje geleden. Gezien het internationale gezelschap op het Forum is het wel te begrijpen dat die taal als lingua franca is gekozen.
Maar ook is bij verschillende lezers ergernis hierover zichtbaar.
In de gesprekken over toerisme, werkgelegenheid, duurzaamheid en bijvoorbeeld de instructietaal bij het onderwijs wordt één aspect onderbelicht: het gemak waarmee de taal van het eiland wordt ondergesneeuwd in al die discussies. Het laat de onwetendheid zien van diegene die in een overheersende taal is opgegroeid.
Al laat de verstandige wereldburger tegenwoordig weten dat het natuurlijk prachtig is dat er op het eiland een eigen taal rondloopt, uiteindelijk zal die burger nooit weten hoe het is om bij het Papiamentssprekende deel van de bevolking te horen. Dat kan ook niet. En dat hoeft ook niet.
De tijden zijn veranderd, daarom laat ik de term taalimperialisme achterwege. Die term houdt een bewuste keuze in voor een systematische taalpolitiek.
Maar het besef dat het Papiaments een volwaardige taal is, gelijk aan jouw taal, of dat nu Nederlands, Engels of Spaans is, vraagt wat meer dan het waarderen van een exotisch extraatje.
Zie ook:
http://ikkiseiland.com/2015/09/07/taal/
http://ikkiseiland.com/…/16/de-toekomst-over-identiteit/