Je kunt het amper nog bijbenen. Ben je net bijgekomen van de beelden van weer een rally van Tweetler, van weer een golf van racistische geluiden van qwertylomperikken, van weer een oproep tot geweld van een slimmerik die zo te zien nogal moeite heeft met dat dt-gedoe, van weer een boze RQ-lezer die vindt dat je het niet over zijn geloof mag hebben, liep de kat van de buren toen ik zonet thuiskwam, luid te jammeren omdat zij niet haar huis in kon.
Ze ligt nu op mijn bureau. Aan haar blik te zien is dankbaarheid mijn deel.
Langzamerhand hoop ik de draad weer op te pakken en me te buigen over al die zaken die de gemoederen op Ikki’s eiland bezighouden.
Van Blue Destination tot huursubsidies en zwembaden, van plannen voor mega-resorts tot de vondst van een nieuw indianendorp, alles kwam voorbij. En dan hebben we de Haagse geluiden nog niet eens genoemd.
Als eerste hoop ik over een paar weken het interview met de heer John Schermer te publiceren. De heer Schermer heeft ondermeer de website http://www.bonairefamily.com/ in het leven geroepen. Op die site deelt de heer Schermer het resultaat van een genealogisch onderzoek naar de bevolking van Bonaire.
Ook komt in het interview het resultaat van een DNA-onderzoek ter sprake. Dat onderzoek wijst ondermeer op de mogelijk Kaapverdiaanse afkomst van een deel van de bevolking.
Met het oog op de toekomst is de voorspelling van de heer Schermer dat Bonaire over een jaar of vijftien, twintig ongeveer 50.000 inwoners zal hebben op zijn minst curieus te noemen. Het CBS voorspelt 30.000 bewoners in 2030.
Wie van de twee ook gelijk krijgt, deze aantallen laten zien dat het eiland zich op mag maken voor verdere veranderingen. Dat is geen nieuws. Sinds 2010 is de bevolking verdubbeld en daarmee ligt het keerpunt al achter ons.
Volgend jaar hoop ik in Den Haag politici te interviewen en hoop ik het eiland weer te bezoeken. Om te luisteren naar wat de Bonairiaan nu vindt van al die veranderingen.
Want hoe mooi al die blauwe bestemmingen ook zijn, hoe enthousiast sommige kamerleden zich ook inzetten voor het eiland, als je geen boterham kunt kopen, heb je niets aan praatjes.
Nu ga ik kijken of ik de buurkat weer thuis af kan leveren. En zou ik het waarderen als al die toetsenborders even achterover leunen, de kachel wat hoger zetten, een biertje, boek of jointje pakken en het een paar weken wat rustiger aan doen.