‘Bonaire staat op een kruispunt’ is de kop boven een interview met Ben Oleana, directeur van de woningstichting Fundashon Cas Bonairiano (FCB) in Bon Bini Bonaire, het tijdschrift van het Openbaar Lichaam.
‘Als we blijven slapen worden we over vier jaar wakker op een eiland dat het onze niet meer is. Dan heeft het kapitaal Bonaire definitief overgenomen. Het is nog niet te laat. Het herstel zal wel pijn doen, want we moeten rechttrekken wat krom is gegroeid’, waarschuwt Oleana.
‘Wij hebben de neiging te schreeuwen dat Nederland het verkeerd doet. Natuurlijk, er worden daar fouten gemaakt, maar we moeten allereerst naar onszelf kijken’, zegt Oleana, ‘laten we eerst ons eigen huiswerk maar eens doen, daarna hebben we recht van spreken. Iedereen op het eiland weet wat er mis is.’
Oleana is niet de enige bewoner van Ikki’s eiland die zich zorgen maakt over de koers die het eiland vaart. Nu kun je dat gevoel, mijn eiland is mijn eiland niet meer, naast je neerleggen en afdoen als het romantisch verlangen naar de wereld van Ot en Sien, maar je kunt ook de vraag stellen waar je bang voor bent. Als je daarop antwoorden weet te formuleren kun je aan alternatieve routes denken.
De angst van Oleana dat ‘het kapitaal’ het eiland over gaat nemen, laat zien dat hij de macht van het geld vreest. Voor die angst is wel iets te zeggen. Er zijn voorbeelden te bedenken waaruit blijkt dat het kapitalisme, om het maar even zo te noemen, niet alleen maar voordelen biedt.
Wat nieuwsgierig maakt is de opmerking van Ben Oleana dat ‘iedereen weet wat er mis is.’ Dat vraagt om meer. Want als iedereen het weet, is de oplossing nabij.
Dat er altijd een kleine groep baat heeft bij het zwijgen van de rest, is van alle tijden.
Maar als je met z’n allen voor een kruispunt staat en iedereen, behalve de chauffeur, wil linksaf, neem je het stuur over. Er is vast wel iemand die de bus kan besturen (Bus rijbewijs D).
Bon Bini Bonaire 2e jrg – nr.2: https://bonairegov.com/sites/default/files/uploads/Bon%20Bini%20Bonaire%202019-02%20Webversie.pdf