Er even tussenuit

januari 15, 2021

RCN logo

Daar zit je dan. Jong, fris en vrolijk. Het is grijs en miezierig als je naar buiten kijkt en je verveelt je. Die lockdown duurt maar en duurt maar. Wat een wereld, wat een land.
De telefoon gaat.
‘Met mij’, meldt een vriendin vrolijk.
‘We hebben wat bedacht.’

Een paar uur later staat het plan al online: je laat het eiland weten dat jullie graag een paar maanden de zon op willen zoeken. Vol enthousiasme meld je dat jullie alle drie werk in de horeca erg leuk vinden. En anders zijn jullie wel te porren voor vrijwilligerswerk.
Weer een paar uur later zit je wat beteuterd naar het scherm te kijken. Niet iedereen op het eiland staat alvast met een bos bloemen op Flamingo Airport om jullie welkom te heten.

Naast de mensen die sowieso niet zitten te wachten op de komst van weer een kudde Nederlandertjes, word je er ook hardhandig op gewezen dat de gevolgen van het COVID-virus op het eiland ingrijpend zijn.
Gelukkig is de reactie van een gedeputeerde op het eiland keurig:
‘Net als alle andere eilanden die afhankelijk zijn van toeristen, heeft ook Bonaire een harde klap moeten incasseren en hebben velen hun baan verloren. Met name in de horeca, hotels en restaurants. En net als op de andere eilanden zijn de banen gering en hebben de eigen eilandbewoners voorrang … vrijwilligerswerk is er wel genoeg en staat ook mooi op je cv.’

Wat in ieder geval de deur openhoudt om toch een paar maanden wat in de zon rond te hangen.

In de reacties op de reacties werd duidelijk dat het de vraag is of je een juridische basis kunt vinden om de verdeling van werk te reguleren. Met als doel om de lokale bevolking voorrang te geven.
Een blik op de site van de Rijksdienst Caribisch Nederland geeft het eerste houvast. Onder de kop Tewerkstellingsvergunningen staat: Om de lokale arbeidsmarkt te beschermen, moet u als werkgever op Bonaire, Sint Eustatius of Saba lokaal personeel werven. Lukt het ondanks uw inspanningen niet om lokale arbeidskrachten te werven?  Dan mag u onder strikte voorwaarden tijdelijk een buitenlandse werknemer in dienst nemen.
Dat is heldere taal.
Een beetje handige Eilandsraad bestudeert daarnaast de mogelijkheden die de gemeentewetgeving biedt in geval van nood, gaat een uurtje in conclaaf met de RCN en voor je het weet kom je er samen uit.

Het is verleidelijk om het ook direct maar over het vestigingsbeleid in het algemeen te hebben, maar dat is vermoedelijk niet handig. Earste dingen earst, zei mijn pake altijd. Die sprak geen Engels.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *