Als je in een koninkrijk woont waar een minister van Justitie zonder met de ogen te knipperen mag zeggen dat Nederland geen narcostaat is omdat er anders wel iemand met een exotische achtergrond op zijn plek had gezeten, waar kamerleden collega’s bedreigen met tribunalen, waar het ene kamerlid een medelid Isis-strijder noemt omdat ze een hoofddoek draagt, waar het leven van duizenden onderdanen verwoest is door wangedrag van de Belastingdienst, hoef je niet op te kijken als de staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, meneer Dennis Wiersma, de bewoners van de BES-eilanden wegzet als luie niksnutten.
Was eerst het excuus om de uitkeringen op de eilanden niet te verhogen omdat het een ‘aanzuigende werking’ zou hebben; na een aantal jaren ontdekte men dat die drogreden eenvoudig te weerleggen was door te wijzen op de wetgeving. Het bleek dat niet alle bewoners van deze aardkloot zomaar af konden reizen naar de eilanden om een uitkering aan te vragen.
Daarna heeft men een paar jaar de boot af weten te houden door over ijkpunten en stippen aan de horizon te jeuzelen.
Staatssecretaris Wiersma bood deze week duidelijkheid. Passend bij de heersende mentaliteit in Haagse kringen meldde deze staatssecretaris dat het beter is om de normen die voor uitkeringen in Europees Nederland gelden, niet op de eilanden toe te passen. Een kleine verhoging moest dan maar, maar verder geen gezeur. Voor je het weet is de prikkel om te gaan werken verdwenen en hangen die lui daar maar wat rond.
De honderdduizenden bijstandontvangers in Europees Nederland hoeven zich geen zorgen te maken. Ook de tienduizenden die al langer dan drie jaar van die uitkering genieten niet.
Zij wonen in het keurige deel van het koninkrijk.
Waar de Belastingdienst u wel in de gaten houdt, mocht u een exotische achternaam hebben.