Vorige week donderdag werd de heer Adnan Hassan geconfronteerd met een paar boze taxichauffeurs en tourguides toen hij op weg was naar een afspraak.
Die taxichauffeurs en gidsen zijn kwaad over de wens van meneer Hassan om bijna alle cruiseschepen van het eiland te weren.
Meneer Hassan is de drijvende kracht achter Bonaire Future Forum. Een forum op Facebook waar mensen kunnen discussiëren over de toekomst van het eiland. Op de bladzijde van het forum staat een lijst met trefwoorden waarover men van gedachten kan wisselen. Naast onderwijs, openbaar vervoer, de vraag wie Bonairiaan is en bijvoorbeeld landbouw, zijn ook wat ongrijpbaarder onderwerpen als mindfullness, digitale nomaden, key constituencies, influencers en data and thruth thema’s waarover gepiekerd wordt.
Zonder een groot onderzoek te hebben gedaan, schat ik dat 85% van de bijdragen aan het forum in het Engels is geschreven. Maar alle talen van de wereld zijn welkom.
De toon van het forum is niet het geluid dat je zo gemiddeld in de snèks hoort. Niet alleen wordt daar weinig Engels gesproken, ook hoor je er weinig over mindfullness. Al is dit ook een aanname.
Een belangrijk thema op het forum is resetmasstourism. Dat is geen lokale variant op de Great Reset-filosofie, de term vat de keuze voor een andere vorm van toerisme samen.
De economie van het eiland draait grotendeels op toerisme. Logisch is het daarom dat iedereen die zich met de toekomst van het eiland bezighoudt, zich afvraagt hoe het verder moet. Kies je voor de koers van Curaçao, Aruba en stamp je het eiland vol met resorts, hotels, restaurants en laat je cruiseschiptoeristen in grote aantallen het eiland een paar uur overspoelen?
Sinds jaar en dag wordt over dit onderwerp gediscussieerd en verdienen allerlei bureaus aardige sommen geld met het formuleren van plannen en het organiseren van bijeenkomsten. Dat al die plannen gewoontegetrouw in archiefkasten worden opgeborgen, doet niets af aan de goede bedoelingen.
De heer Adnan is het gezicht van het verzet tegen het massatoerisme. Wekelijks plaatst hij minstens één bericht waarin het onheil dat cruiseschepen meebrengen, wordt benadrukt. En dat is terecht. Die drijvende flatgebouwen leveren niet alleen weinig geld op voor het eiland, maar weten wel het koraal aan te tasten. Om maar iets te noemen.
De taxichauffeurs en gidsen staan iedere dag klaar om de cruisetoerist die los van het all inclusive pakket, zelfstandig een rondje over het eilandje wil maken. Dat levert toch een paar tientjes op.
En dus zien zij de tegenstanders van het massatoerisme als degenen die hen hun inkomen af willen pakken.
Vorige week zag een deel van die chauffeurs en gidsen de heer Adnan over het Wilhelminaplein wandelen en zagen ze hun kans schoon. Met agressief gedrag en onhebbelijke uitspraken vielen ze de heer Adnan lastig. Ondanks de dreigende houding van sommigen, bleef de heer Adnan kalm en bleef lang naar de aanvallen en bedreigingen luisteren.
Het incident kreeg uiteraard veel aandacht op het eiland. Gedeputeerde Thielman (Toerisme en Economie) vond dat dit soort discussies niet op straat thuishoren. Dat is wat raar. Vermoedelijk bedoelde hij dat de manier waarop de chauffeurs en gidsen de heer Adnan belaagden onacceptabel was. Een discussie mag overal gevoerd worden.
Dat de heer Adnan een paar berichten over het incident op het forum plaatste en het daarbij had over een ‘mob’ die hem bedreigde, is begrijpelijk. Maar het was geen menigte die daar riep te schreeuwen. Het was een kleine groep mensen die zich deels misdroeg.
De uitlatingen van sommige schreeuwers, ‘You don’t know Bonaireans, You are on our territory. You come on our territory. Take your money and go! This is not your island! It is our island. Go away!’, naast de fysieke bedreigingen, verraden ook andere sentimenten.
Sentimenten die regelmatig opduiken in een veranderende samenleving.
Maar kreten zijn geen argumenten.
Dromen over een ecovriendelijke, door digitale nomaden bewoonde samenleving, waar de onbespoten groentes je om de oren vliegen en alle zorgen als sneeuw voor de zon verdwijnen als je met volle mind het leven tegemoet treedt, vertellen niet waar je je ontbijt en avondeten kunt halen en hoe je de huur kunt betalen.
Dat de chauffeurs en gidsen denken dat al die ideeën van de Futuredenkers hen in hun portemonnee gaan raken, laat zien dat die plannenmakers hen niet hebben verteld, of in ieder geval niet hebben weten te bereiken, hoe zij in die nieuwe wereld een redelijk inkomen kunnen verdienen.
De schreeuwers kunnen beter de strijd voeren door vragen te stellen.
De denkers zullen met heldere antwoorden moeten komen.
Op een eiland waar de tweedeling duidelijker en pijnlijker wordt, verraadt het aanbod van een vriendelijke mevrouw om les te geven in discussiëren, in het Engels dan wel, een positief wereldbeeld.
Maar het is ook symbolisch. Het illustreert dat niet iedereen op hetzelfde eiland woont.