Minutenlang staart de Gezaghebber naar zijn bord Brinta.
Ogenschijnlijk gedachteloos.
Ze aarzelt, maar zegt het dan toch.
‘Vergeet je niet dat we straks een afspraak met James hebben?’
Hij kijkt licht geërgerd op.
‘James? Die zit toch in New York voor dat VN-gedoe?’
Ze glimlacht. Voorzichtig.
‘Je weet wel wie ik bedoel. Ik zie het al, je bent er met je gedachten niet bij.’
Hij schudt zijn hoofd.
‘Al die aantijgingen …’
Hij schuift het bord Brinta van zich af.
‘Hoe kun je je nu verdedigen tegen al die roddels? Die lui schrijven maar en krijgen daar nog geld voor ook. Denken zo de wereld te verbeteren.’
Hij staat op.
‘Ze weten niet hoe het werkt. Hoe je zaken moet doen. Alsof werkgelegenheid aan een boom groeit.’
Hij kijkt naar buiten.
‘En dan steken ze je een mes in de rug. Al die …’
‘Eet nou eerst je bord maar leeg’, zegt ze.
Hij kijkt naar de Brinta.
Die is ondertussen koud.