‘Het is een moeizaam proces geweest’, schrijft Cactus als een soort afsluiting van de Inleiding op pagina 5 van het rapport. Een conclusie die niet zomaar uit de lucht komt vallen.
De rapportage is een bij vlagen wonderlijk verslag van de werkwijze van de betrokken partijen.
Het is verleidelijk om dit aan de hand van citaten te illustreren. Een paar hoogtepunten.
Bij de beantwoording van vraag 3 komt op een van de vergaderingen de klacht van WEB weer ter sprake.
‘WEB geeft aan dat de rotonde verplaatst dient te worden vanwege deze waterleiding en 30kV kabel, verplaatsing van leiding en kabel is niet van toepassing.’
Een verplaatsing is volgens het projectteam geen oplossing: ‘in elke situatie zal er een weg over de leiding en kabel heen lopen, of dit nou een rijbaan is of een rotonde.’
Het WEB is bang dat er een groot gedeelte van de rotonde gesloopt moet worden als er een serieuze beschadiging ontstaat.
Volgens het projectteam ‘kan de kans op dit risico verkleind worden door de kans erop te verkleinen.’
Wie hier iets tegenin kan brengen, mag de vinger opsteken.
Dit is wat flauw, ik weet het, want men heeft bedacht dat er een afdekplaat over die kabel en leiding kan worden gelegd blijkt uit de volgende zin.
Maar het blijft een heel gedoe. Het WEB houdt zorgen over mogelijke rampspoed. Uiteindelijk geeft de Dienst Ruimtelijke Ordening aan dat deze problemen niet binnen het projectteam kunnen worden opgelost. ‘Hier zal op directieniveau besloten moeten worden wie voorrang krijgt.’
Uit een van de bijlages bij de beantwoording van vraag 3 blijkt dat ‘bij de start van het werk het ontwerp nog niet volledig was. De bestaande kabels en leidingen en de volledige terreinhoogtes zijn niet opgenomen.’
Ook dit probleem werd relatief snel opgelost, maar toch duikt een kanttekening op:
‘Vanwege geen communicatie tijdens de ontwerpfase worden deze op dit moment als redelijk wantrouwend ervaren. Daarnaast wordt weinig tot geen medewerking verleend in oplossingsgericht meedenken […].’
Dat wantrouwen is een terugkerend thema in het rapport.
Een van de gevolgen van het niet tijdig benaderen van de nutsbedrijven is dat de meerkosten groter en groter worden.
Ook zijn sommige offertes na verloop van tijd nogal verhoogd. ‘Dit betreft offertes naar aanleiding van bijkomende wensen vanuit het OLB.’
Welke wensen dit betreft, wordt niet duidelijk, ‘maar zeer waarschijnlijk zal een deel hiervan vanwege het offertebedrag alsnog niet in opdracht worden gegeven […].’
Wat weer een hoop duidelijk maakt.
Zo schrijf je een rapport over de gerezen problemen bij de aanleg van die rotonde, zo roept dat rapport nog meer vragen op.
Over die vragen gaan we het binnenkort hebben. Eerst mogen nog een paar pareltjes het levenslicht zien.
Zoals deze mededeling op pagina 31:
‘Het meer en minderwerken zijn nooit uitbetaald omdat niemand binnen het Openbaar Lichaam Bonaire de verantwoording ervoor heeft genomen.’
Of hoe een rapport niets vertelt, maar toch ook veel.
Zie: https://bonairegov.com/bestuur-organisatie/openbare-stukken