Een commentaar probeert te verklaren hoe het nou kan dat iets in elkaar zit zoals het zit.
De commentator van het Antilliaans Dagblad verbaast zich terecht over de vierde val in anderhalf jaar van de Eilandsraad op Ikki’s eiland.
‘Op Bonaire wordt graag naar Nederland gewezen als schuldige voor de vele dingen die niet goed gaan. Armoede en slechte wegen voorop.
Vergeten wordt daarmee dat eilandelijke politici zelf verantwoordelijk zijn voor stagnerend bestuur en de slecht functionerende overheid.’
Na deze heldere start legt de commentator uit waarom het in zijn of haar ogen iedere keer misgaat op het eiland. Het oogt alsof het lot van het eiland in handen is van één mevrouw, maar terecht stelt het commentaar ‘dat de andere politici het niet beter doen.’
Ook één van de redenen voor de terugkerende malaise wordt genoemd. Het doorlichten van het ambtenarenapparaat schijnt een onoverkomelijke hindernis te zijn op het eiland.
Het commentaar in het Antilliaans Dagblad leunt op één gedachte: de Bonairiaanse politici zijn niet bekwaam. Dat die politici met veel inzet die stelling bevestigen, is wat sneu voor diegenen die het liefst iedereen behalve zichzelf de schuld willen geven van deze treurige gang van zaken.
Als je probeert te verklaren hoe het nou kan dat het gaat zoals het gaat, mag een commentator het zichzelf zo nu en dan wat lastig maken.
De samenleving op Ikki’s eiland staat op een druk kruispunt. Er moeten veel keuzes worden gemaakt. Je kunt al die discussies over verleden en heden met een handgebaar wegwapperen als onzinnig, achterhaald en niet ter zake doende, maar ondertussen staat de samenleving ervoor zoals ie ervoor staat. Met al haar falen en feilen.
Je kunt van je stoel vallen van verbazing en ergernis als commentator, maar laat soms ook horen dat je ook wel weet dat het allemaal uiteindelijk wat ingewikkeld is. Nog afgezien van die armoede en slechte wegen.
Als je met open vizier de samenleving van commentaar voorziet, kun je een potje breken.
Kun je je opwinden over een mevrouw die graag brieven schrijft, maar vertel je ook bijvoorbeeld waarom het doorlichten van het ambtelijk apparaat zo veel weerstand oproept. Leg je uit waarom het aantalraadszetels op het eiland niet conform de Nederlandse wetgeving wordt vastgesteld.
Dan draag je als commentator je steentje bij aan het ontrafelen van een deel van de oorzaken van de malaise.
Op Bonaire wordt graag naar het moederland gewezen, schrijft de commentator verwijtend. Waarbij hij over het hoofd ziet dat ie in het klein hetzelfde doet. Alleen met de wijsvinger de andere kant op.