Over behoorlijk bestuur III

Stabiliteit is niet het eerste woord dat je te binnenschiet als je het hebt over de politiek op Ikki’s eiland. Ben je net gewend aan een coalitie, staat de volgende club alvast op de stoep van het gebouw van de Eilandsraad te zwaaien.
Sinds een paar weken is het weer onrustig op het eiland. Niet alleen door al die veranderingen die het gevolg zijn van de coronacrisis, ook zorgt de tijdelijke bestuurder van de Bonaire Holding Maatschappij, Ben Oleana, voor rumoer.

De Bonaire Holding Maatschappij N.V. (BHM) is de holding die toekijkt bij het reilen en zeilen van de overheidsnv’s op Ikki’s eiland. Om het eenvoudig te houden: overheidsnv’s zijn de publiekrechtelijke bedrijven die het gevolg zijn van de verzelfstandiging van overheidstaken.
Zodra een overheid zich rechtstreeks kan bemoeien met de inhoud en wijze van uitvoering van de activiteiten van de overheidsnv’s is het geen verrassing als het gevaar van verwevenheid van verschillende belangen in de samenleving alsmaar groter wordt.
Want ook al heb je alles mooi opgetuigd via nv’s, de mensen zien de overheid al snel als eindverantwoordelijke en dus worden lokale bestuurders aangesproken op het functioneren van de ondernemingen.

Ben Oleana kreeg een paar maanden geleden de opdracht om ‘de knelpunten binnen BHM te signaleren’, mochten ze er zijn.
Nu is het zo dat als je Ben Oleana vraagt voor een dergelijke klus, je niet raar op moet kijken dat er lawaai uit zijn kamertje komt als hij iets tegenkomt dat hem niet zint.
Om mezelf maar te citeren:
‘Ruim drie jaar geleden leerde ik Ben Oleana kennen. Sindsdien spreken, appen en bellen we veel. Mede door Oleana heb ik het eiland leren kennen. Niet alleen doordat hij mij wegwijs maakte in de samenleving, maar ook door hoe Ben is.
In Ben Oleana klopt het hart van het eiland. Met alles wat daarbij hoort. En dat is zo nu en dan nogal wat.
Kijk niet op als je met Ben Oleana schaakt. Er valt een pion van het bord, een paard maakt een bokkensprong en een loper holt een andere richting op dan verwacht.’ (16 mei 2018)

Oleana kwam nogal wat knelpunten tegen in zijn onderzoek naar ‘knelpunten binnen BHM’.
De pogingen van Oleana om die knelpunten onder aandacht van de betrokkenen te brengen, liepen op niets uit.
Of zoals de kwartiermaker, een mevrouw die als taak heeft ‘om te werken aan de verdere versterking van de principes van goed bestuur binnen de overheidsnv’s’,  het samenvatte in een artikel (Amigoe, 8 mei.jl.): Overheidsentiteiten hebben geen prioriteit.

Uiteraard laat de oppositie op Ikki’s eiland dit inkoppertje niet zomaar voorbijgaan. De problemen rond BHM bieden de PDB (Partido Democratico Boneriano) een uitgelezen kans om de huidige coalitie op het matje te roepen.

Mijn vader vond vroeger dat ik dominee moest worden. Het is anders gelopen, maar vandaag ga ik toch maar aan die wens gehoor geven door te melden dat het ook anders kan.
Want in plaats van het bekende moddergooien, roddelen en zwartmaken, wat nu al zichtbaar wordt, kun je ook afspreken om als volwassen en verantwoordelijke politici deze crisis in wording anders aan te pakken.
Dat kun je doen door te besluiten om naar elkaar te luisteren, kritiek te accepteren, inhoud te geven aan al die grote woorden als behoorlijk bestuur, en door onder ogen te zien dat er werk aan de winkel is bij al die overheidsentiteiten.

Gisteren werd bekend dat de gezaghebber, de heer Rijna, ook de komende zes jaar zijn functie zal vervullen.
Als voorzitter wordt de gezaghebber geacht ‘boven de partijen’ te staan, los van de politieke hectiek van de dag. Hij moet zich objectief en onafhankelijk jegens alle leden van de eilandsraad en het college opstellen om zijn voorzittersrol goed te kunnen vervullen. Onafhankelijkheid, onpartijdigheid en afstandelijkheid zijn woorden die de gezaghebber kenmerken in tegenstelling tot de op politieke grondslag gevestigde functies van de eilandsraad en van het bestuurscollege.

Met die uitleg van zijn functie kan de heer Rijna een stuurgroep vormen waar alle partijen in vertegenwoordigd zijn. En waarbinnen hij met gepaste afstandelijkheid de discussies kan leiden over die alom aanwezige verwevenheid tussen politiek en zakendoen.
Als je behoorlijk bestuur hoog in het vaandel hebt, is behoorlijk gedrag een voorwaarde.