Als je pech hebt en Chinezen ‘pikken een vuilniswagenfabriek voor je neus weg’, moet je op zoek naar andere mogelijkheden om te investeren. Je bent ondernemer of niet.
De heer Meine Breemhaar koopt ‘altijd slechtlopende bedrijven of lege gebouwen’ en dus kocht hij in plaats van die fabriek, 3000 hectare grond op Ikki’s eiland. Oftewel 10% van het eiland.
Al was het oud nieuws, Breemhaar kocht Plantage Bolivia in 2019, een interview met de koper in De Telegraaf van afgelopen maandag zorgt opnieuw voor felle discussies op het eiland.
In die discussies komt alles voorbij.De plannen van Breemhaar zorgen voor afgrijzen, maar ook enthousiasme. Waar de één het eiland definitief ziet veribizariseren, ziet de ander ongekende groeimogelijkheden. Waar de één het verstandig lijkt om met de koper in gesprek te gaan over de toekomstplannen, ziet de ander dat die makamba’s in plaats van met kanonnen en geweren zoals ze gewend waren, nu het land overnemen door middel van investeringen.
Raadselachtig is het zwijgen van de lokale politici. Terwijl de bureaulades propvol liggen met plannen vol van groene en blauwe toekomstdromen, wordt de toekomst van Plantage Bolivia blijkbaar gezien als een privéaangelegenheid.
Ja, één bestuurder heeft zich wel uitgelaten over de aanschaf van Bolivia. Die bestuurder vond en vindt dat alles keurig geregeld is.
Wat erop wijst dat de heer Breemhaar zich vermoedelijk geen zorgen hoeft te maken over de straatverlichting in zijn nieuwe stad.
https://www.telegraaf.nl/financieel/418770392/grootste-landaankoop-in-koninkrijk-op-bonaire
Pingback: Plantage Bolivia – Auke van der Berg ~ Ikki's eiland. De horzel van het koninkrijk