De horzel van het koninkrijk
Aristoteles noemde Athene een paard en waarschuwde de regering van die stad dat hij als een horzel de heren zou blijven lastigvallen. En dat doen (ex-) koloniën ook. Ze blijven hun moederland aan een moeizaam onderdeel van de geschiedenis herinneren.
Maart 2015. De komende maanden ga ik me buigen over de stand van zaken op Bonaire; vijf jaar na de keuze om een deel van Nederland te blijven.
De verkiezingen op 18 maart jl. waren vermoedelijk de laatste waarbij de ‘oude’ bevolking (de in Caribisch Nederland geboren inwoners en de Europese Nederlanders die al geruime tijd op Bonaire woonachtig zijn) in de meerderheid was. De bevolkingsgroei is spectaculair. O.a. door een sterke toename van nieuwe Europese Nederlanders op het eiland sinds 2010. De houding van deze groep wordt door de Bonairiaan en de oude Europese Nederlander met enige verbazing bekeken om het maar vriendelijk te formuleren.
De wijze waarop de Nederlandse overheid het beleid in de praktijk brengt, zal tegen het licht worden gehouden. Dat zal leiden tot opmerkingen over de rol van taal en bijvoorbeeld de psychologische capriolen die nu eenmaal horen bij het dekolonisatieproces.
Iedere medaille heeft twee kanten.
In de gesprekken van de afgelopen weken houdt de Bonairiaan zichzelf ook een spiegel voor. Corruptie, de oude politiek, criminaliteit, alles komt ter sprake. Waardoor er, voor zover haalbaar, een evenwichtig beeld ontstaat.