‘We zijn hier nu drie weken’, vertelt Sigmar Marchena (26) als we in een kantoortje bij een van de projecten van het Job Program zitten. In zes weken leert hij hier de basisvaardigheden om elektro-installateur te worden. Binnen het project kun je ook andere richtingen kiezen als bijvoorbeeld stucadoor of metselaar. Ook Rachit Alberto (26) heeft voor de elektrokant gekozen. En ook Rachit zit… Lees verder »

‘Er zijn altijd teleurstellingen’, zegt Sidney Josepha, ‘maar dat geeft de push om het op een andere manier te proberen. Er zijn vele wegen die naar Rome leiden.’ Sidney Josepha werkt als begeleider bij het Job Program van het project Integrale Wijkaanpak van de Directie Samenleving en Zorg. Het Job Program begint met een voortraject van vijf of zes weken,… Lees verder »

‘Het ongeluk is een keerpunt in ons leven’, vertelt Valerio Balentien (29), ‘sindsdien is alles achteruit gegaan.’ Aixa Abrahams (27) beaamt het verhaal van haar vriend. Met hun vijf kinderen wonen ze in het kleine, nette huisje dat ze sinds een aantal maanden hebben. Hun vorige huis ging in vlammen op. ‘Een fout bij het aanleggen van de electriciteit’, stelt Valerio,… Lees verder »

Tweeëntwintig jaar geleden werd Stargardt bij mevrouw Misoyla Winklaar vastgesteld. Een oogziekte waarbij de gezichtsscherpte afneemt. ‘Tot mijn 29e kon ik goed zien’, vertelt mevrouw Winklaar, ‘nu zie ik alleen nog maar contouren.’ Mevrouw Winklaar woont samen met haar moeder, Lilian Winklaar, wat afgelegen. Elektriciteit ontbreekt in hun kleine huisje, maar ze zijn wel aangesloten op het water. ‘Ik verzorg… Lees verder »

Tweeëndertig jaar geleden kreeg Abilio Martis (56 jaar) een ernstig ongeluk. Sindsdien is hij afgekeurd en leeft hij van de onderstand. ‘Het is moeilijk uit te leggen’, zegt Martis als we het over de gevolgen van het ongeluk hebben. ‘Niemand kan mij helpen’, zegt hij met zachte stem, ‘alleen God. Hij had een plan met mij.’ Abilio kijkt naar buiten…. Lees verder »

Rignald (Pòwis – Pauw) Saragoza legt direct bij de kennismaking zijn bijnaam uit. Met een grote grijns spreidt hij zijn twee stokken uit. ‘Kijk’, zegt hij, ‘zoals een pauw zijn veren uitvouwt.’ Als we aan het tafeltje onder de luifel van zijn moeders huis gaan zitten, vertelt de achtenvijftigjarige Saragoza dat hij nooit zo heeft nagedacht over zijn handicap. ‘Ik… Lees verder »