Het is nogal ongebruikelijk om jezelf een rol in de wereldgeschiedenis toe te kennen. Toch is het opvallend dat iedere keer als ik op het eiland kom er bestuursperikelen zijn. De ene keer valt een college, bij een volgend bezoek wordt er net een nieuwe coalitie geboren. Neem nu mijn vorige bezoek. Ik was nog niet geland of het college… Lees verder »

Het eiland bleek vanmiddag nog gewoon op dezelfde plek als vorige keer te liggen. Wel waaide het wat meer. Zoals altijd wachtte Ikki op Flamingo Airport. Onderweg viel het me op dat ie in een rustige bui was. ‘Ben je serieus geworden in de afgelopen tijd?’, vroeg ik. ‘Nee’, antwoordde Ikki, ‘hoezo?’ ‘Niks’, zei ik. ‘O ja’, zei Ikki een… Lees verder »

Het is een eindje rijden, maar misschien moeten de politici van Ikki’s eiland binnenkort maar in de bus naar Luzinay. Niet dat er veel te beleven valt in dat dorpje in de buurt van Lyon, maar een gesprek met de burgemeester, Christophe Charles, is misschien een eye-opener. Deze burgemeester was volgens De Volkskrant in de jaren negentig een aanhanger van Jacques Chirac. Tegenwoordig… Lees verder »

Den Haag. 4 februari. De vraag is natuurlijk: wat doe je met een e-mail. Zo’n ding komt zomaar binnen als je pech hebt. Gistermiddag vond de presentatie plaats van het rapport We are deeply rooted tijdens de Meet-up Connecting back home. Deze bijeenkomst was georganiseerd door WeConnect. (Het rapport: https://www.pblq.nl/nl/over-pblq/onze-mensen/rafaelle-van-engers-lobbrecht/we-are-deeply-rooted ) Het rapport dat in opdracht van de Directie Koninkrijksrelaties (Ministerie… Lees verder »

Zie voor de ode: http://politiek.tpo.nl/column/ode-aan-bonaire-een-ongrijpbare-liefde-in-de-caraibische-branding/ Geachte heer Van Raak, Een relatief gelukkige jeugd heeft nadelen. Tenminste dat vindt mevrouw I. Zij vindt dat ik zo nu en dan naïef reageer op de wereld om mij heen. Ziet zij apen en beren, kijk ik naar een gezellige roedel beestjes. Gistermiddag las ik uw Ode aan Bonaire. Met als ondertitel: een ongrijpbare liefde… Lees verder »

We staan er misschien te weinig bij stil. Deze week werden we er weer eens op gewezen dat het niet meevalt om politicus te zijn. Ogenschijnlijk bestaat de dagtaak van een parlementariër uit praten, overleggen, denken en peinzen. Maar de realiteit is toch net anders. Er komt meer op hun pad. Deze week is er een werkconferentie over de armoede… Lees verder »