Begin zeventig schat ik hem. Ook vermoed ik aardse rijkdom. Hij gaat bij me zitten en zegt: ‘Ben benieuwd wanneer ze komen.’ Ik roer in mijn koffie en denk het mijne. Het luikje met vooroordelen stond blijkbaar al op een kier. Als het meisje de bestelling op komt nemen, blijkt hij niet alleen vriendelijk te zijn, maar ook nog Papiaments… Lees verder »

‘Wil je nog een friet?’ vraagt Ikki aan Matthew, zijn petekind. De kleine zanger schudt zijn hoofd. Hij houdt zich met hele andere zaken bezig. Spiderman en Batman haal ik uit de waterval van Spaanse zinnen. Hij kijkt mij aan. Matthew vindt het maar raar dat ik geen Spaans spreek. Gelukkig, hij verstaat mijn Fries niet. Eén – één. Taal… Lees verder »

En dan staat er dit op de pagina van LacBaai: Vanaf Zondag 27 november is LacBaai restaurant gesloten. Thuis Daar zit je, bijna 8000 kilometer van huis. Het is maandagavond, half negen. Op mijn telefoon knippert een lichtje. Er komt een berichtje binnen. ‘Heb je wel goed gegeten?’ Ik glimlach als ik de volgende regel lees. ‘ps-je: ik ben niet… Lees verder »

Gelukkig, morgen kan ik met een gerust hart vertrekken. Het oerhollandse begrip gedogen heeft zich hier op het eiland volwassen gevestigd, het eiland heeft weer een bestuurscollege. Het is te vroeg op de ochtend om deze formatie uit te leggen, want zo schrijf je een brief, zo heb je hem niet geschreven en zo ben je het met alles oneens… Lees verder »

De dag begon om zes uur ’s ochtends met koffie en wat mailtjes over het interview met Noam Chomsky over die meneer die nu President Elect is. Halverwege het online zetten van het stuk besloot een stevige bui mij van het terras te sturen. Er zijn mindere redenen voor een complottheorie. Mijn shag was ook bijna op. In Kralendijk was… Lees verder »