Het zijn rare tijden. Daar stemt een meerderheid van de Tweede Kamer voor een motie van Partij voor de Dieren waarin de regering gevraagd werd om ‘haar steun en waardering uit te spreken over het optreden van Openbaar Lichaam Bonaire, Dienst Toezicht en Handhaving en Openbaar Ministerie inzake Chogogo Resort.’
Chogogo Resort had 3500 ton zand zonder vergunning laten aanvoeren bij het in aanbouw zijnde resort.* Dit zand strooien leverde een boete op van 1,2 miljoen dollar.
Die boete is overigens na een goed gesprek weer van tafel en iedereen is weer overgegaan tot de orde van de dag. De resortbouwers dreigen nu zelfs met een proces om een schadevergoeding los te peuteren.**
De motie van de Dierenvrienden was ongetwijfeld goed bedoeld, maar heeft niemand bedacht dat het uiterst curieus is dat de Tweede Kamer een compliment geeft aan een lokale overheid als die haar taak naar behoren vervult?
De bovenmeester geeft de wat domme leerling een aai over de bol. ‘Goed gedaan, kindje.’
Daarnaast illustreert de motie dat Kamerleden zich verslikken in de waan van de dag. In 2018 werden er bijvoorbeeld ruim 4100 moties ingediend. Dat zijn meer dan 11 per dag, zeven dagen in de week.
Waarmee een motie de waarde krijgt van het spreekwoordelijke broodje kaas.
Dat de complimentenmotie ook nog binnen 48 uur door de werkelijkheid werd ingehaald, is een extra argument om maar eens serieus na te denken over de uitoefening van het vak van parlementariër.
Het zijn rare tijden. Iedere dag worden die Facebookpagina’s waarop je iets kunt vragen, bedolven onder enthousiaste jonge kaaskopjes die graag onderdak willen op het eiland. Die mini-Europese Nederlanders lopen stage, willen hun scriptie schrijven of willen gewoon ervaring op doen. Allemaal noemen ze het eiland mooi, prachtig en bijzonder. Zonder dat ze daar gemiddeld ooit een stap hebben gezet.
Dat de jonge landgenoten aangeven dat ze een huur kunnen betalen die hoger is dan het gemiddelde inkomen van een deel van de inwoners van het eiland, is iets wat zij niet weten. Daar kunnen ze niks aan doen.***
Door hun komst is de woningmarkt op het eiland, die al onder zware druk stond, helemaal onbereikbaar voor de lokale bevolking geworden.
Die nieuwkomers mogen dan niet weten waar ze terecht komen, ze zouden zich wel kunnen verdiepen in mogelijke oplossingen voor de woningcrisis.
Het Swing King speelhuis Louise kost bijvoorbeeld maar Euro 198,00. Zet vier van die huisjes in een rondje en je hebt een Swing King Kring. Ieder een eigen huisje en toch gezellig bij elkaar.
Voor de verlichting en het opladen van je telefoon, koop je voor Euro 164,95 het krachtigste zonnepaneel bij bol.com. Zijn weer vier stagiaires voor Euro 956,95 onder de pannen.
Niet alleen politici moeten nadenken over hun vak, ook wereldburgertje spelen brengt verplichtingen mee.
Zie:
http://ikkiseiland.com/2021/11/08/zand-en-geld-te-veel/
https://bonaire.nu/2021/11/09/chogogo-resort-verrast-door-optreden-olb-en-dreigt-met-rechtszaak/
http://ikkiseiland.com/2021/10/14/twee-jaar-later/