Op een of andere manier zijn de vergoedingen voor de fracties in de Eilandsraad flink verhoogd in de voorbije weken.
Daar is niet iedereen blij mee. De oppositiepartij MPB wil dat die verhoging van tafel gaat en mevrouw Van Huffelen (Staatssecretaris Koninkrijksrelaties en Digitalisering) wil een onderzoek naar de gang van zaken. Ook zij vindt dat de Eilandsraad de verhogingen in moet trekken.
Dat er een onderzoek komt naar de wijze waarop de verordening door de Raad is geloodst is te begrijpen.
Waarom zowel de staatssecretaris als de MPB verwijzen naar de heersende armoede op het eiland in de argumentatie van de afwijzing, is een teken des tijds.
Het veronderstelt dat een rationeel argument, vragen bij een procedure, niet voldoende is om mensen te overtuigen van je gelijk. En dus kom je aan met een sentimentele motivering, de armoede.
Niet alleen onderschat je daarmee het denkvermogen van de medemens, ook kies je voor demagogie en populisme.
Dat een oppositiepartij daarvoor kiest, is tot daaraan toe. Van een staatssecretaris mag je afstand en helderheid verwachten.
Nog afgezien van het feit dat juist zij medeverantwoordelijk is voor het inkomensbeleid op de eilanden.