Je hoeft maar om je heen te kijken en je ziet dat de mens een grote behoefte heeft om te communiceren. Of we nu lopen, zitten, fietsen of autorijden, we praten de hele dag met de ander.
En toch zijn er honderden studenten Communicatiewetenschappen in dit koninkrijk. Want ondanks al dat gepraat, kunnen we blijkbaar elkaar vaak niet goed duidelijk maken wat we voor ogen hebben.
Bij de landelijke overheid werken op dit moment ruim 1000 voltijdsmedewerkers bij directies Communicatie. En dat worden er ieder jaar meer.
Daarnaast huren de ministeries voor miljoenen aan externe woordvoerders in. Waaruit kan worden opgemaakt dat de overheid het belang van goed contact met haar onderdanen belangrijk vindt.
Voor zorginstellingen is goede communicatie meer dan belangrijk. De klant is kwetsbaar door de afhankelijke positie waarin hij/zij verkeert. Op de website van de Universiteit Utrecht staat het zo:
‘Binnen ziekenhuizen is optimale communicatie van levensbelang. Communicatie vindt plaats op allerlei plekken en momenten in het ziekenhuis tussen allerlei mensen: van overdrachtsmomenten tussen specialisten tot gesprekken tussen arts en patiënt en van het opstellen van leesbare bijsluiters tot elektronische patiëntendossiers.’
Taal- en communicatiewetenschapper dr. Tessa van Charldorp bracht de communicatie-uitdagingen in kaart waar ziekenhuizen voor staan. Uit haar onderzoek blijkt dat er nog veel obstakels te overwinnen zijn, met name in relatie tot patiënten met lage gezondheidsvaardigheden en patiënten met diverse culturele achtergronden.*
Waarbij je in je achterhoofd de platina-communicatieregel houdt: ‘die platinaregel houdt in dat je erkent dat mensen verschillende achtergronden hebben, en dat wat voor de ene persoon duidelijk is, dat voor de andere niet is.’
Als je een paar uur rondleest op websites over communicatie betrap je jezelf, tenminste ik heb daar last van, op de verzuchting dat het wel een hele hoop open deuren zijn die je voorgeschoteld krijgt door al die communicatiegeleerden. Het is toch niet meer dan logisch dat je probeert zo goed mogelijk uit te leggen waar je mee bezig bent of wat je wilt?
Maar dan lees je op Gebruiker Centraal, een community van en voor mensen die werken aan de dienstverlening of communicatie van de overheid, een vriendelijk verhaal over de aanpak van het OLVG-ziekenhuis in Amsterdam en besluit je je sarcasme tijdelijk overboord te zetten.**
Volgens Lizan, contentspecialist bij OLVG, wordt het belang van goede en duidelijke patiëntencommunicatie steeds duidelijker. Ze vertelt: ‘Patiënten hebben recht op heldere informatie. Niet alleen tijdens een gesprek met hun arts, maar ook als het gaat om de aanvullende voorlichting. Denk hierbij bijvoorbeeld aan informatie die patiënten krijgen voorafgaand aan een behandeling of ingreep.’
Als we het over Mariadal hebben, gaat het over meer dan over de communicatie tussen patiënt en instelling. Je hebt het ook over de ontwikkelingen van de organisatie zelf. En over de botika’s, het onderzoek naar air ambulances en welke specialisaties wel en niet in het ziekenhuis passen en nog veel meer.
Zodat de inwoners van Bonaire en het personeel weten waarom er welke keuzes gemaakt worden.
Gelukkig zijn er tegenwoordig verschillende manieren om algemene informatie met de buitenwereld te delen. Daarvoor hoef je geen grote afdeling op te zetten. Twee of drie mensen leggen hun oor te luister, bespreken de gang van zaken met wie en waar nodig. Onderling loten ze maar wie wanneer de buitenwereld te woord staat.
Je hoeft niet meer met een ratel door de straten en stegen van Kralendijk en Rincon te kuieren.
Noten:
* https://www.uu.nl/nieuws/ziekenhuizen-moeten-meer-aandacht-hebben-voor-begrijpelijke-communicatie
** https://www.gebruikercentraal.nl/eerste-nederlandse-ziekenhuis-gaat-voor-direct-duidelijke-taal/